کاش همه بوی اسفندی که شبِ تولد، مادر دودِ سرِسلامتِ دلبندش میکنه، به مشامشون خورده باشه ...
و دعای همیشگی زیر لب پدر ...
..........
درست در بیستمین گام بهار
پیش پای شکوفه بارانش،
من به ثمر رسیده ام ...
" میوه در ابتدای کمال می افتد و برگ در انتهای زوال،
بنگر که چگونه می افتی؟
چون سیب سرخ یا برگِ زرد ..."
خدایا منتظره تحوله حالم هستم.
رویای صادقه ی اولین روزهای سال قبل، به تعبیری شیرین رسید
شیرین ترینش پیچیدنه رایحه ی خوشِ نرگس تو روزهای سرد زمستونیم بود
امسال هم با خوابی شیرین شروع شد
در انتظار تعبیرش و
هدیه ای ازطرفه عزیزی که: نشود فاش کسی آنچه میان من واوست...؛
هستم.
تصمیم سرِسالی: تورو میکشیدم که یادم نری
منه شاعر و عشق نقاش کرد...
خدایا ممنونتم به خاطرِ اینهمه دوستِ خوب ...
مثل ستاره درسایه سارصبح