جهان هنوزهمان دست بسته تقدیر

 مثل ستاره درسایه سارصبح
        پابه پای رفتن و
نرفتن
     مثل ابر
که میل بارش دارد
 مثل گل
که تشنه عطرافشانی است
          ماهم
رهاشدیم
      که این خوداتفاق است
   آن لحظه سرزدن
ازخویش
 ----------------------------------
  دراین دل دله دلواپسی
                               عزیزدل
   وقتی توهستی
                       انگارهمه نیستند