زنده ی تاریخ

وَ لاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ

خاطره ای ازشهیدامیرناصرسلیمانی

جای شماخالی چندروزپیش رفته بودیم جنوب،این خاطره رو راوی گروه تفحص نقل کرد:

بعدازسالهاتفحص روزی پیکرسه شهیدراپیداکردیم.بنابه دلایلی پیکردوشهیدراتحویل

خانواده هایشان دادیم ولی پیکرسومین شهیدهنوزتحویل داده نشده بود.شب به خواب

دیدم که شهیدی به خوابم آمدودرعالم رویاخطاب به من گفت:تاچندروزدیگرهم پیکرمرا

تحویل خانواده ام ندهید.

صبح که ازخواب بیدارشدم باخودفکرکردم که لابد فقط یک خواب بوده است وازخیالش

بیرون آمدم.آن روزکارهای تحویل پیکرراانجام دادیم وقرارشدفردابه خانواده شهید

اطلاع دهیم.

شب که به خواب رفتم دوباره آن شهیدبهخوابم آمدوبازهم آن جملات راتکرارکرد.

اما اینبارازاونامش راپرسیدم: امیرناصرسلیمانی.

صبح سراسیمه ازخواب بیدارشدم وبه سراغ پیکررفتم؛مشخصات شهیدراکه چک کردم

 دیدم که بله این پیکر متعلق بهشهیدامیرناصرسلیمانی است.

پس بنا به سفارش شهیدچندروزی درتحویل پیکردست نگه داشتیم.

چندروزبعد برای تحویل پیکربه سراغ خانواده شهیدرفتیم.

ومتوجه شدیم که دراین چندروزخانواده شهیددرتدارک مراسمازدواج برادرشهیدبوده اند.

وشهیدسلیمانی نمیخواسته که مراسم برادرش بهم بخورد.

  پندارمااین است که مامانده ایم وشهدارفته اند.

               اماحقیقت این است که زمان مارا باخودبرده است؛

                                                          وشهدامانده اند.(سیدمرتضی)

 

 

فقرچیست؟

ميخواهم  بگويم ......

فقر  همه جا سر ميكشد .......

فقر ، گرسنگي نيست ، عرياني  هم  نيست ......

فقر ، چيزي را  " نداشتن " است ، ولي  ، آن چيز پول نيست ..... طلا و غذا نيست  .......

فقر  ،  همان گرد و خاكي است كه بر كتابهاي فروش نرفتهء يك كتابفروشي مي نشيند ......

فقر ،  تيغه هاي برنده ماشين بازيافت است ،‌ كه روزنامه هاي برگشتي را خرد ميكند ......

فقر ، كتيبهء سه هزار ساله اي است كه روي آن يادگاري نوشته اند .....

فقر ، پوست موزي است كه از پنجره يك اتومبيل به خيابان انداخته ميشود .....

فقر ،  همه جا سر ميكشد ........

                    فقر ، شب را " بي غذا  " سر كردن نيست ..
                   فقر ، روز را  " بي انديشه"   سر كردن است

                                                                               دکترعلی شریعتی

میرازپاکی دامادشده!!

(این داستان خیلی نظرم جلب کرد.توی عصرآهن شاید درک این جوررفتارهاواسه بعضی اصلا قابل هضم

هم نباشه.)

در كتابی كه فیلسوف بزرگ، عارف عامل، علامه طباطبائی صاحب تفسیر المیزان مقدمه‌ای بر آن نگاشته بود خواندم:

 در زمان ناصرالدین شاه روزی مادر اطفال ناصر الدین شاه یکی از دختران او را بشدت بر تنبیه ترساند، دخترک از ترس قصد فرار نمود و از اندرونی بیرون رفت و سرگشته کوچه و خیابان شد؛ چون غروب شد سرگشته میگشت که دید در خیابانیست که مدارس طلاب در آن است؛ دخترک سراسیمه وارد مدرسه شد و درب اولین حجره را باز نمود و داخل شد، طلبه دختری را دید که میگوید جایی ندارم امشب و از او کمک میطلبد؛ طلبه با خود گفت اگر او را جا ندهم ترسم که بدست ناکسان افتد؛ او را گفت اگر قول دهی با من حرف نزنی تو را جا دهم، با دست به انتهای حجره اشاره نمود و دخترک به آنجا شد و بعد از خوردن شام بخواب فرو رفت و شیخ به مطالعه خود مشغول.

شیطان بر جان طلبه افتاد که دختری تنها و …از آن طرف دخترک را روکش کنار افتاد و سرو برش نمایان؛ مرد بیچاره با خود ذکر لاحول ولا قوةالا بالله گرفت اما شیطان دست بردار نبود؛ مرد با خود گفت شیخ تصور کن که قیامت برپا شده است و تو را خواهند به کیفر گناهت عقوبت کنند، ببین طاقت داری!! پس انگشت خود بر آتش پیه سوز گرفت و چون طاقت نیاورد پشیمان شد و دست خود بست.

شیخ را تا صبح شیطان رها نکرد و شیخ پنج انگشت خود به امتحان روز قیامت بسوزاند؛ چون صبح فرا رسید دخترک را صدا زد که خدا تو را خیر دهاد برخیز و به خانه شو.

اما چون دخترک به اندرونی شاه برگشت و او را جویا شدند و جریان بگفت که چگونه شب گذرانده است، پس از اطمینان از سلامت دخترک رفتند و طلبه را بنزد شاه حاضر نمودند؛ شاه او را خواست تا پاداشی دهد از برای لطفش، چون طلبه نزدیک شد، شاه انگشتان وی دید، جویای احوال شد و شیخ جریان باز گفت؛ شاه بسیار خوشحال می‌شود، به دختر پیشنهاد ازدواج با آن طلبه را می‌دهد، دختر نیز که از شدت پاكی آن جوانمرد بهت زده بود، قبول می‌كند. بزرگان را می‌خوانند و عقد دختر را براى طلبه فقیر مازندرانی می‌بندند و از آن به بعد است كه او مشهور به میرداماد می‌شود و چیزی نمی‌گذرد كه اعلم علمای عصر گشته و شاگردانی بس بزرگ هم چون ملا صدرای شیرازی صاحب اسفار و كتب علمی دیگر تربیت می‌كند.

                                          

رازدل

و فی صدری لباناتٌ

إذا ضاق لها صدری

نکَتُّ الأرض بالکفِّ

و أبدیت لها سرّی

فمَهما تنبتُ الأرضُ

فذاک النّبتُ من بذری

 

در سینه رازهایی دارم

هر گاه سینه ام از آن ها به تنگ می آید

با دست بر زمین می کوبم

و راز دلم را برای زمین بازگو می کنم

پس هر گاه زمین گیاهی برویاند

آن گیاه

راز دل من است ...

 

                             دل سروده ای ازامیرالمومنین علی(ع)

                         منتهی الامال(محدث قمی)/باب دوم/فصل هفتم/دربیان حالات میثم تمار

زیارت عاشورا

منظور از اول الثانی و الثالث و الرابع در زیارت عاشورا چه کسانی هستند؟

زیارت عاشورا، ضمن آن که یکی از زیارات حضرت ابا عبدالله الحسین علیه‌السلام می‌باشد، یک کتاب کامل اصول عقاید و دشمن شناسی و روش نگاه است که انسان را از ظاهر نگری به بصیرت و عمق‌نگری سوق می‌دهد.

همان‌طور که همگان مطلعند، در ذکر مصائب حضرت سیدالشهداء و یاران صدیق او علیهم‌السلام، اذهان عمومی بیشتر ظاهر بین و مقطعی نگر بوده و به سوی فجایع اتفاقیه در دهه و روز عاشورا سوق می‌یابد و همه‌ی نگاه و بغض متوجه عاملین جنایات و از جمله شمر، خولی، عمر سعد، ابن زیاد ... و در نهایت یزید لعنت الله علیهم اجمعین می‌گردد.

اما زیارت عاشورا به مسلمان و انسان واقعی می‌آموزد که سطحی نگر و ظاهر بین نباشید، بلکه برای شناخت دوست و دشمن، خیر و شر، منفعت و ضرر، باید ضمن واقع‌بینی، از عمق نگری و بصیرت نیز برخوردار باشید. لذا در چند فراز به ریشه‌ها و علل و عوامل اشاره دارد.

امروزه پس از گذشت چندین قرن، جهان علم به این نقطه رسیده است که به هنگام مواجه با «بزه» و جرم شناسی، از هر نوع و در هر سطحی که باشد، باید ضمن برخورد با بزه‌کار و مجرم، به ریشه‌ها و علل و عوامل نیز توجه نمود تا تکرار نگردد. اما اسلام همیشه به بصیرت دعوت نموده و زیارت عاشورا نیز این روش‌شناسی ارزشمند را در غالب زیارت ایفاد نموده است.

همان طور که در طرح سؤال اشاره شد، در فرازی می‌خوانیم:

«فَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسَّسَتْ اَساسَ الظُّلْمِ  وَالْجَوْرِ عَلَیْكُمْ اَهْلَ الْبَیْتِ ولَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً دَفَعَتْكُمْ عَنْ مَقامِكُمْ وَ اَزالَتْكُمْ عَنْ مَراتِبِكُمُ الَّتى رَتَّبَكُمُ اللَّهُ فیها.»

و در فرازهای دیگر می‌‌گوییم: «وَ لَعَنَ اللَّهُ الْمُمَهِّدینَ لَهُمْ بِالتَّمْكینِ مِنْ قِتالِكُمْ» - و نیز عرضه می‌داریم:

«اَللَّهُمَّ خُصَّ اَنْتَ اَوَّلَ ظالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنّى وَابْدَأْ بِهِ اَوَّلاً ثُمَّ الثَّانِىَ وَالثَّالِثَ والرَّابِعَ اَللَّهُمِّ الْعَنْ یَزیدَ خامِساً وَالْعَنْ عُبَیْدَ اللَّهِ بْنَ زِیادٍ وَابْنَ مَرْجانَةَ  وَ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ شِمْراً وَ آلَ اَبى سُفْیانَ وَ آلَ زِیادٍ وَ آلَ مَرْوانَ اِلى یَوْمِ الْقِیمَةِ.»

همان طور که مشهود است، در این فرازها، ما به عنوان یک زائر، یعنی یک دوستدار و تابع ایشان اذعان می‌کنیم که یا «ابا عبدالله» تو به خاطر جهل، ظاهربینی، سطحی‌نگری و بی‌بصیرتی مردمان و امت زمان خود به مسلخ کشانده شدی، اما ما مانند آنها نیستیم.

ما می‌دانیم که مصائب عاشورا یک حادثه نبودع بلکه یک جریان بود و ابتدای آن نیز از مرگ معاویه ملعون آغاز نگردید. بلکه سر سلسله‌ی این مصیبت‌ها، «اول ظالم» است، که سابقه‌ی آن می‌تواند به ماجرای سقیفه به صورت علنی و یا به قبل از آن و نفوذ کفار و یهودی مسلک‌های منافق به جامعه‌ی اسلامی به صورت غیر علنی برگردد.

قابل توجه است که در این زیارت، یزیدی که ما آن را ریشه‌ی این ظلم و جنایت می‌دانیم، در مرتبه‌ی پنجم آورده شده است. بدون آن که نام مشخصی به عنوان مصداق از چهار مرحله‌ی قبل بیاید. چرا که می‌خواهد توجه مسلمان را به این جلب نماید که کربلا، نتیجه‌ی نتیجه‌ی فتنه و توطئه و بی‌بصیرتی مردمی بود که چهار مرحله پشت سر گذاشت و پنجمی آنها یزید بود و نه اولی آنها. لذا می‌بینیم که قبل از یزید، نه تنها چهار مرحله، بلکه امتی لعن شده‌اند. امتی که با فتنه‌گران بودند – امتی که سکوت کردند – امتی که راضی بودند – امتی که به صورت مستقیم و غیر مستقیم، اسباب و زمینه‌های این فجایع را مساعد نمودند.

در خصوص مراحل نیز، اگر لازم بود اسم بیان می‌گردید، چنان چه اسم‌های عمر سعد، شمر و آل ابی سفیان که همان معاویه و یزید باشند بیان شده است. اما می‌خواهد توجه مسلمان را از «شخص» و «مصداق» فردی، به جریان سوق دهد. لذا اگر بخواهیم به صورت واضح بیان نماییم که لابد آن چهار نفر اول، ابوبکر، عمر، عثمان و معاویه هستند، باز به نوعی سطحی‌نگری کرده‌ایم. چرا که باید بدانیم، کدام جریان‌ها و عوامل زمینه‌ها را برای کنار زدن «ولایت» در دوران‌های متفاوت فراهم آورده است؟

                                                                      وب سايت شبهه

آخ باران ...

باز باران با ترانه

مي خورد بر بام خانه

يادم آرد كربلا را

دشت پر شور و بلا را

گردش يك ظهر غمگين

گرم و خونين

لرزش طفلان نالان

زير تيغ و نيزه ها را

با صداي گريه هاي كودكانه

و اندرين صحراي سوزان

مي دود طفلي سه ساله

پر ز ناله

دل شكسته

پاي خسته

باز باران

خون ياران

قطره قطره

مي چكد از چوب محمل

آخ باران كي بباري بر تن عطشان ياران

تر كنند از آن گلو را

آخ باران

آخ باران

بزرگ قبیله ی آب

 کاشف الکربی وتمنامن          

     دست های همیشه بالامن

           توبراین خاکهابکش دستی        

                 اگراین خاک زرنشدبامن

                       سرسال است بین که مسکینم         

                               مکش ازدست خالیم دامن

                                    چقدرفاصله است ای دریا            

                                           ازظهورمقام تو...تا من

                                       "توبزرگ قبیله ی آبی"

                                                         توغدیری، فراتی، امامن

           خشکسالم، کویربی آبم                

                روزگاریست تشنه میخوابم

                     ازنگاه کبوتری وارم...                   

                         به مقام توغبطه می بارم

                             ارمنی هم اگرحساب کنی               

                                  " دست ازتوبرنمی دارم..."

                                          بده آن مشک پاره خودرا 

                                                 تابرای خودم نگه دارم

                                                    بی سبب نیست گریه چشمم           

                                                         حسرت صبح القمه دارم

                                                              باتمامی شورواحساسم                  

                                                                  آرزومندکف العباسم...

         زلف مارازمشک وانکنید               

              شب ماراازآن جدانکنید

                  پای مارازجان خالی مشک               

                      درحریم فرات وانکنید

                         دست برزیرتان نمی آرد                  

                             آبها انقدردعا نکنید

                                  تیرهاروی این تن زخمی                

                                      خودتان رابه زورجانکنید

                                            تازه طفل رباب خوابیده                 

                                      جان آقا سروصدانکنید

                                                    تاکه ازمشک پاره آب چکید            

                                                         رنگ ازچهره رباب پرید.

 

      این هم چندتاعکس ازسردآب حرم حضرت عباس(ع)که دلم براش پرمیزنه

    طواف آب به دورقبردریادلی که دریاشرمنده ازلبش بود...

                                                 قبل ازمرمت

                                                      بعدازمرمت

محرم حسین(ع)

آن پرچمی که روی بام

                               حریم توست

    راه بهشت را

                             به محبان نشان دهد...

 

تولدت مبارک

آنقدرباورت دارم که...

                           وقتی می گویی"باران"،خیس میشوم.

امروزتولدعزیزمه،تولدداداشی.

     ***چه لطیف است حس آغازی دوباره

            و

    چه زیباست رسیدن دوباره به روززیبای آغازتنفس...

            و

    چه اندازه عجیب است،روزابتدای بودن!

            و

   چه اندازه شیرین است امروز...

                                               روزمیلاد...

                                                              روزتو...

                                                                           روزی که تو

                                                                                              "آغاز"شدی.***

                   تولدت مبارک یه دونه داداش

             امیدوارم تولد۱۰۰سالگیتوبهت تبریک بگم.

                                   توعزیزترینی

        

             

 

کاش...

ایکاش که جای آرمیدن بودی

                                   یا...

                                            این ره دوررارسیدن بودی

 کاش...کاش...

                     ازپی صدهزارسال ازدل خاک

                                             چون سبزه امیدبردمیدن بودی...

آرزوهای ویکتورهوگوبرای تو

این متن خیلی زیباست.باخوندنش احساس خوبی پیدامیکنم.امیدوارم شماهم ازش لذت ببرید 

اول از همه برایت آرزومندم که عاشق شوی،

و اگر هستی، کسی هم به تو عشق بورزد،

و اگر اینگونه نیست، تنهائیت کوتاه باشد،

و پس از تنهائیت، نفرت از کسی نیابی.

آرزومندم که اینگونه پیش نیاید، اما اگر پیش آمد،

بدانی چگونه به دور از ناامیدی زندگی کنی.

ღ♥ღ

بقیه در ادامه مطلب

ادامه نوشته

دلتنگی

                ...........................................................................

خواستم ،

 سطری بنویسم ازدلتنگی

                 ولی افسوس،این روزها

                               هوای حوصله ابریست...

معلم ریاضی!!

علت خودکشی معلمان ریاضی کشف شد...

یکی از کاربران جهان که احتمالاً معلم ریاضی بوده و قصد خودکشی دارد، با ارسال چند تصویر دلیل خودکشی برخی معلمان ریاضی را بیان نموده است!

در توضیح این معلم ریاضی آمده است: با تامل در جوابهاي بعضي از دانش آموزان(شايد هم دانشجويان) متوجه علت خودكشي دبيران و اساتيد رياضي خواهيد شد.

افطارباانیش و.......

           سلام امروز چندتا از حرفای انیشتین گذاشتم که خودش شخصا برام گفته!!

                         (دیشب افطارخونشون دعوت بودم)

توجه به انسان و سرنوشتش همواره باید انگیزه ی اصلی درتلاشهای فنّی باشد.هیچگاه این را در حین رسم نمودارها و معادلات فراموش نکنید

---

دست خود را یک دقیقه روی اجاق داغ بگذارید،به نظرتان یک ساعت خواهد آمد.یک ساعت در کنار دختری زیبا بنشینید،به نظرتان یک دقیقه خواهد آمد.این یعنی نسبیّت! (انیشتین توام؟)

---

                                  هرچه سریعتر بروید کوتاهتر میشوید!!

---

اصلاً معنی ندارد . اشخاصی مثل ما که فیزیک را درک کرده اند می دانند که تفاوت گذاشتن بین گذشته ، حال و آینده تنها یک توهم دائمی و لجبازانه است .

---

اشخاصی مثل شما و من ، هر چند که مثل بقیه فانی هستیم ، ولی با گذر زمان پیر نمی شویم . . . همواره مثل کودکانی کنجکاو در برابر آن راز بزرگی که در آن زندگی را آغاز کردیم می ایستیم . 

---

 

          به طرز مخوفی آشکار شده است که فن آوری ما از انسانیت پیشی گرفته است .

---

                  تنها دلیل وجود زمان این است که همه ی چیزها با هم اتفاق نیفتد .

---

اگر مجبور شوم نظریه ی نسبیت را در یک جمله خلاصه کنم ، می گویم که : زمان ، فضا و جاذبه هویتی جدا از ماده ندارند.

---

                                         به ریاضیات اعتقاد ندارم!!

"گفتگوی انسان با خدا "

گفتم:خسته‌ام 
فرمودي: لاتقنطوا من رحمة الله
     .:: از رحمت خدا نا امید نشید(زمر/53) ::.

گفتم: هیشکی نمی‌دونه تو دلم چی می‌گذره
فرمودي: ان الله یحول بین المرء و قلبه
     .:: خدا حائل هست بین انسان و قلبش! (انفال/24) ::.

گفتم: غیر از تو کسی رو ندارم
فرمودي: نحن اقرب الیه من حبل الورید
     .:: ما از رگ گردن به انسان نزدیک‌تریم (ق/16) ::.

گفتم: ولی انگار اصلا منو فراموش کردی!
فرمودي: فاذکرونی اذکرکم
     .:: منو یاد کنید تا یاد شما باشم (بقره/152) ::.

گفتم: تا کی باید صبر کرد؟
فرمودي: و ما یدریک لعل الساعة تکون قریبا
     .:: تو چه می‌دونی! شاید موعدش نزدیک باشه (احزاب/63) ::

گفتم: تو بزرگی و نزدیکيت برای منِ کوچیک خیلی دوره! تا اون موقع چیکار کنم؟ 
فرمودي: واتبع ما یوحی الیک واصبر حتی یحکم الله
     .:: کارایی که بهت گفتم انجام بده و صبر کن تا خدا خودش حکم کنه (یونس/109) ::.

گفتم: خیلی خونسردی! تو خدایی و صبور! من بنده‌ات هستم و ظرف صبرم کوچیک... یه اشاره‌ کنی تمومه!
فرمودي: عسی ان تحبوا شیئا و هو شر لکم
     .:: شاید چیزی که تو دوست داری، به صلاحت نباشه (بقره/216) ::.

گفتم: انا عبدک الضعیف الذلیل...  اصلا چطور دلت میاد؟  
فرمودي: ان الله بالناس لرئوف رحیم
     .:: خدا نسبت به همه‌ی مردم - نسبت به همه - مهربونه (بقره/143) ::.

گفتم: دلم گرفته  
فرمودي: بفضل الله و برحمته فبذلک فلیفرحوا
     .:: (مردم به چی دلخوش کردن؟!) باید به فضل و رحمت خدا  شاد باشن (یونس/58) ::.

اگه بازم می خوای با خدا حرف بزنی برو ادامه ی مطلب

 

ادامه نوشته

غریبه

 خاطرمان باشد شاید سالها بعد در

 

گذر جاده ها ...

               

                 بی تفاوت از کنار هم بگذریم

 

 و تو بگویی...

               

                 این غریبه چقدر شبیه خاطراتم بود...

سکوت سرشارازناگفته هاست...

 لطفابه مواردزیربه دقت گوش فرادهید:

 ۱ـ

 ۲-

 ۳-

 ۴-

 ۵-

 ۶-

  ۷-

  ۸-

  ۹-

 ۱۰-

   -

   -

   -

   -

   -

   -

   -

   -

   ۱۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰- - - - - - - - - - -

    خواستم بگم

                          سکوت هم برای خودش دنیایی داره- - - - - - - - - - - - - -

        (اگردلت خواست این سکوت بشکن)

بدون شرح

                                                نظرشماچیه؟

غم

ندانم! 

     نوحه قمری به طرف جویبار از چیست؟

                              مگر او نیزمثل من غمی دارد شبانروزی......

  

 .......................................................؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟

محرمی نیست...

  من عاشق این شعرم:

حوای من برمن مگیراین خودستایی راکه بی شک

               تنهاترازمن

                          تنهاترازمن

                                       تنهاترازمن

                                                 درزمین وآسمانت آدمی نیست

  همواره چون من نه،فقط یک لحظه خوب من بیندیش

                           لبریزی ازگفتن ولی

                                               درهیچ سویت محرمی نیست...

مهدی بیا...

چه روزهاکه یک به یک غروب شد،نیامدی              

     چه اشکهاکه درگلورسوب شد،نیامدی 

         خلیل آتشین سخن،تبربدوش بت شکن                

              خدای ما دوباره سنگ وچوب شد،نیامدی

                   برای ماکه خسته ایمودل شکسته ایم،نه           

                        ولی برای عده ای چه خوب شد،نیامدی

                            تمام طول هفته را ،درانتظارجمعه ام                

                                دوباره صبح،ظهر،نه غروب شد،نیامدی!

---

                                                        گاهی اگرباماه صحبت کرده باشی

                                             پیشش اگرازماشکایت کرده باشی

                                        حتی اگربی آنکه مشتاقان بدانند

                                   یک شب نمازی راامامت کرده باشی

                             یا درلباس ناشناسی در شب قدر

                        ازخودحدیثی راروایت کرده باشی 

                  پس مردمکهای نگاه ماعقیم اند

             توحاضری بی آنکه غیبت کرده باشی...

                                                            اللهم عجل لولیک الفرج

 

مه شامگاه من...داداش

جرعه جرعه جمع کرده ام

                                    مهربانی هایت را

        وقتی که نیستی،

                                          همه راباهم سرمی کشم...

                          یه دنیادلم گرفته...

   بدون داداشم خیلی تنهام، کاش زودتربرگرده...

           

            

حضرت حق

این دوتاپست روازوبلاگwww.behrooz.persianblog.ir

کفش(یاهمون کشف)کردم.انقدرشیرین بودکه دلم نیومدشماشیرینیش رونچشید.

حضرت حق دارد می دود،

می خواهم سوال بپرسم، من هم شروع به دویدن می کنم،

حضرت حق می ایستد،

می ایستم،

می پرسم: خدای من، چرا اینگونه به این سوی و آن سوی می دوید؟

می فرماید: مگر نمی بینی که صدایم می زنند، چون بنده ای بخواند مرا، به سویش

می دوم...

---

حضرت حق دارد لباس هایش را می شوید،

سفید، سیاه، زرد، نارنجی، قرمز، بنفش...

می پرسم: پروردگارا، لباس های شما هم وقت شستن رنگ می دهد؟

می فرماید: پس گمان می کنی رنگین کمان از کجا می آید؟

نقشه ی آدمیت

پدرداشت روزنامه می خواند.پسرکه حوصله اش سررفته بود،

پیش پدرش رفت وگفت پدربیابازی کنیم.پدرکه بی حوصله بود،

چندتکه ازروزنامه که عکس نقشه دنیابودتکه تکه کردوبه پسر

دادوگفت برودرستش کن...

پسرهم بعدازمدتی عکس رابه پدرش داد.پدردیدپسرش نقشه

جهان روکاملادرست چیده!ازاوپرسیدکه نقشه جهان روازکجایاد

گرفتی؟!پسرگفت من عکس اون آدم پشت صفحه رودرست کردم

                                     وقتی آدمهادرست بشن،دنیاهم درست میشه... 

دوست؟...

آقا گمانم من شما را

                                     دوست...

حسی غریب و آشنا را

                                     دوست...

نه نه! چه می گویم فقط این که

آیا شما یک لحظه ما را

                                    دوست؟...

منظور من این که شما با من...

من با شما این قصه ها را

                                    دوست...

ای وای! حرفم این نبود اما

سردم شده آب و هوا را

                                   دوست...

حس عجیب پیشتان بودن

نه! فکر بد نه! من خدا را

                                   دوست...

از دور می آید صدای پا

حتی همین پا و صدا را

                                   دوست...

این بار دیگر حرف خواهم زد

آقا گمانم من شما را

                                 دوست...

---

                    یامهدی(عج)

  سفرهایی تورادرکوچه هاشان

                                     خواب می بینند...

      تورا

              درقریه های دورمرغانی به هم

                                    تبریک می گویند...

 

وقتش رسیده...

وقتش رسیده  حال و هوایم عوض شود

              با  سار  ِ پشت پنجره  جایم عوض شود

هی کار دست من بدهد   چشم های تو

            هی  توبه بشکنم  و  خدایم  عوض شود

با بیت های  سر زده  از سمت ِ ناگهان

            حس  می کنم  که قافیه هایم عوض شود

جای تمام  گریه ،  غزل های ناگــــــزیر

            با قاه قاه ِ خنده ی بی غم    عوض شود

سهراب ِ شعرهای من   از دست می رود

            حتی اگر عقیده ی  رستم عوض شود

قدری کلافه ام    و هوس کرده ام  که باز

             در بیت های بعد ،  ردیفم عوض شود

حـوّای جا گرفته  در این  فکر رنج ِ تلخ

             انگــار  هیچ وقـت  به آدم  نـمی رسد

تن  داده ام  به این که بسوزم در آتشت

            حالا  بهشت هم  به  جهنم  نمی رسد

با این ردیف و قافیه  بهتر  نمی شوم !

           وقتش رسیده  حال و هوایم  عوض شود

آغازی دوباره

زندگی دفتری ازخاطره هاست

    خاطرات شیرینخاطرات مغشوش

     یک نفردرشب کامیک نفردردل خاک

      یک نفرهمدم خوشبختی هاست

       یک نفرهمسفرسختی هاست

               چشم تابازکنیم،عمرمان می گذرد

      وزسرتخت مراد،پای برتخته ی تابوت گذاریم همه

               ماهمه همسفریم،همگی همسفریم 

                          تاببینیم کجا؟بازکجا؟

     چشممان باردگرسوی هم بازشود

      درجهانی که درآن راه ندارداندوه

                               راه ندارداندوه

                               راه ندارداندوه

                            زندگی باهمه ی معنی خویش

                                       ازنوآغازشود...

                                          ازنو...

                                            آغاز...

                                             

                                                      

ّ....For me a penny

                                                     ?....Man:How long is a million years 

        ...God:Its about a minute

                                      ?Man:How much is a million dollars

           ....God:For me a penny

                      ?...Man:Could you please give me a penny

  !...God:Yes but just a minute

پروردگار....

درجستجووکاوش برای یافتن

                                     عشقی پایدار

به این واقعیت رسیدم که ...

           فراترازهمه ی عشقهای بشری

                                   این کس دیگربوده که

                                                         به من

               بیش ازهمه توجه داشته است .....!

                                     پروردگار

                  به مانندیک مادر،

                                      یک پدر،

                                               ویک دوست،

          مرادوست داشته است.

                          درپس همه ی دوستانم

                                  به دنبال آن

                                  یک دوست

                                           پرداختم...

شایدزندگی

     توراای فلانی

                   زندگی شاید

                                همین باشد!!!

                                                ساده وکوچک

                                 آن هم ازدست

                          عزیزی  

              که تودنیارا  

                             جزبااو 

                                       وبرای او

                                                   نمی خواهی

                                  به گمانم زندگی

                     همین باشد.

          ............